Zapalenie prostaty

Prostatis jest zapaleniem gruczołu prostaty (narząd płci i układu reprodukcyjnego człowieka) i zmiany w wyniku tego procesu jego funkcji fizjologicznych.

Rozpościerający się

Według różnych źródeł zapalenie prostaty występuje u 35–40 % i według niektórych autorów 70 % mężczyzn w wieku od 18 do 50 lat. Reprezentatywna gruczoł w rozpowszechnieniu choroby i zestaw problemów, które występują jednocześnie, zajmują wiodące miejsce wśród patologii urologicznej.

Klasyfikacja

Istnieje wiele klasyfikacji zapalenia prostaty, stąd bardzo szczególna terminologia. Najczęstszą jest klasyfikacja zapalenia grupy prostaty zaproponowanej przez amerykański National Institute of Health (NIH) w 1995 r.:

Kategoria	Opis
Kategoria I.	Ostre bakteryjne zapalenie prostaty
Kategoria II	Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty
Kategoria III	Przewlekłe bazowe zapalenie prostaty
Kategoria IIIA	Zespół bólu przewlekłego bólu miednicy zapalnej
Kategoria IIIB	Zespół przewlekłego bólu miednicy nieinomalnej (prostatyna)
Kategoria IV	Sinimptomatyczne zapalne zapalenie prostaty

Ta klasyfikacja zapalenia prostaty opiera się na objawach klinicznych, obecności lub braku leukocytów i mikroorganizmów w tajemnicy prostaty, ejakulatu i moczu.

Kategoria I.

Ostre bakteryjne zapalenie prostaty Wyraża się go ostrym zakaźnym zapaleniem gruczołu prostaty ze wszystkimi powiązanymi znakami:

• zwiększona ilość leukocytów w moczu;
• obecność bakterii w moczu;
• Wspólne objawy infekcji (wzrost temperatury ciała, objawy zatrucia).

Kategoria II

Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty - Towarzyszy mu odpowiednie objawy i wzrost liczby leukocytów i bakterii w tajemnicy prostaty, ejakulatu i moczu uzyskanego po masażu prostaty.

Kategoria III

Przewlekły zespół bólu miednicy (KTR) - Wiodącym objawem klinicznym jest zespół bólu przez ponad 3 miesiące przy braku patogennych mikroorganizmów w tajemnicy prostaty, ejakulatu i moczu uzyskanego po masażu prostaty. Oddzielenie III A i III B jest obecnością zwiększonej liczby leukocytów.

Kategoria III a

Zespół bólu przewlekłego bólu miednicy zapalnej - charakteryzuje się obecnością objawów bólu i zapalenia prostaty, a w tych próbkach nie wykrywa się zwiększonej ilości leukocytów w wydzielaniu prostaty, ejakulatu i części moczu, po masażu prostaty, patogenne mikroorganizmy.

Kategoria III b

Zespół nieinowy przewlekłego bólu miednicy - Charakteryzowane przez zespół bólu i objawami zapalenia gruczołu krokowego, podczas gdy nie ma wzrostu liczby leukocytów i nie są wykrywane standardowymi metodami patogennych mikroorganizmów w tajemnicy prostaty, wytrysku i moczu uzyskanego po masażu prostaty.

Kategoria IV

Sinimptomatyczne zapalne zapalenie prostaty - Brak objawów charakterystyczny dla zapalenia prostaty, choroba wykrywana jest przez przypadek podczas badania histologicznego próbek tkanki prostaty uzyskanych w związku z diagnozą z innych powodów (na przykład prowadzenie biopsji prostaty z powodu wzrostu poziomu określonego antygenu - PSA).

Diagnoza zapalenia prostaty

Objawy zapalenia prostaty są wyjątkowo zróżnicowane, ale można je połączyć w kilka grup.

Zespół bólu

W wyniku niewystarczającego podaży krwi spowodowanej zapaleniem lub skurczem naczyń krwionośnych karmiących prostaty, stracenie tlenu tkanki gruczołu jest utworzone, w wyniku czego powstają produkty patologiczne utleniania, które wpływają na zakończenia nerwowe prostaty. Ponieważ unerwienie prostaty jest związane z unerwieniem dna miednicy, penisa, moszny, jąder, odbytnicy - lokalizacja bólu jest zmienna. Najczęściej występują następujące objawy bólu:

• Dyskomfort lub ból w kroce - zasadniczo pojawia się po wysiłku fizycznym, stosunku płciowym, alkoholu przyjmującemu w postaci przechodzących ataków;
• Uczucie gorących ziemniaków w odbytnicy;
• Ból (dyskomfort) w jądrach - pacjenci są opisani jako „ból”, „skręcanie”, są również związane z różnymi czynnikami prowokującymi;
• Dyskomfort, guma i ból w celi moczowej - są głównie związane z przesunięciem pH tajemnicy prostaty po stronie kwaśnej. Kwaśna tajemnica prostaty drażniąca działa na błonę śluzową cewki moczowej, więc ból, częściej w postaci „płonących”, występuje po akcie oddawania moczu lub stosunku seksualnego, gdy część tajemnicy podczas zmniejszania mięśni gruczołów i miednicy zostaje wyciśnięta w światło mocz.

Zespół zaburzeń moczu

Związane z bliskim unerwieniem prostaty i pęcherza, a także uczestnictwem mięśni prostaty w akcie oddawania moczu. Dysurii mogą towarzyszyć następujące manifestacje:

• Dalekie oddawanie moczu - częste oddawanie moczu (zdarza się do 3 razy na godzinę) z ostrymi i nagłymi wezwaniami (niemożliwe do przetrwania) i raczej małymi porcjami;
• Poczucie niepełnego opróżniania pęcherza - po akcie oddawania moczu wydaje się, że mocz pozostał w pęcherzu;
• Słaby lub przerywany strumień moczu - można to również przypisać objawowi „ostatniego kropli” - pomimo wszystkich wysiłków pacjenta po akcie oddawania moczu z kanału nadal uwalnia się kropla moczu.

Naruszenie wytrysku i orgazmu

Jest to związane z uszkodzeniem zapalenia grupy grubości guzka nasion (kolikulit) na powierzchni, które są receptorami nerwowymi, które wysyłają sygnał do struktur mózgu, gdzie powstaje uczucie orgazmu. Zapalenie prostaty nie powoduje bezpośrednio erekcji (dopływ krwi do penisa podczas pobudzenia seksualnego).

Główne zaburzenia:

• Przedwczesne wytrysk lub odwrotnie przedłużające się stosunek płciowy - spowodowany zapaleniem nasiennego guzka lub jego blizn z powodu procesu zapalnego;
• Wymazany orgazm - jest również związany z zapaleniem guzka nasion;
• Ból podczas wytrysku - związany z procesem zapalnym w kanałach wyjściowych prostaty, przez którą uwalnia się nasienie.

Naruszenie płodności

Podczas zmiany właściwości prostaty w wyniku zapalenia obserwuje się następujące zmiany w nasieniu, zmniejszając zdolność człowieka do zapłodnienia (płodność):

• Zmniejszenie pH nasienia po stronie kwaśnej - ponieważ wraz z zapaleniem prostaty kwaśne produkty patologicznego utleniania zaczynają się w tajemnicy w tajemnicy. Środowisko kwaśne jest niezwykle destrukcyjne dla nasienia powodującego ich unieruchomienie, a nawet śmierć;
• Anglutynacja nasienia - klejenie plemników głównie głowami - wiąże się ze zmianą właściwości fizykochemicznych wydzielania;
• Astenospermia - zmniejszenie mobilności nasienia - jest ściśle związane z przesunięciem pH po stronie kwaśnej i z naruszeniem produkcji wózków lecytyny prostaty, które zapewniają żywotną aktywność plemników.

Zapalenie cewki moczowej

W niektórych przypadkach zapalenie prostaty łączy się z przewlekłym zapaleniem cewki moczowej, które przejawia się przez skromne wydzielanie błony śluzowej z cewki moczowej (głównie po długotrwałym zatrzymaniu moczu).

Zapalenie prostaty i zaburzenia seksualne

Pytanie „Czy zapalenie prostaty powoduje impotencję?” Jest to przyczyna sporów specjalistów od dziesięcioleci.

Pod wpływem bodźców seksualnych, z pełnym nasyceniem ciała androgenów w formacjach korowych i podkorowych obszaru mózgu, występuje sygnał nerwowy, przeniesiony do środka erekcji położonej w rdzeniu kręgowym, skąd pochodzi ono do mięśni gładkich formacji formacji jamistych korpusów jamistych penisa. W tym procesie nie ma roli gruczołu prostaty.

Wytrysk i orgazm występują z wystarczającym podrażnieniem specjalnych komórek receptora, które znajdują się w obszarze nasiennego guzka, w którym układa się kanałów wylotowych prostaty, te same receptory są odpowiedzialne za odejście impulsu nerwowego do kory mózgowej, w której powstaje uczucie orgazmu.

Proces zapalny w gruczole prostaty (zapalenie prostaty) może prowadzić do porażki guzka nasion, w wyniku czego jako naruszenia siły człowieka, więc przedwczesne wytrysk i echem orgazm. Impotencja w przewlekłym zapaleniu prostaty jest patogenetycznie związana ze stopniem uszkodzenia aparatu nerwowego gruczołu prostaty. Ta forma impotencji (impotencja neuroreceptorów) jest charakterystycznym przykładem zjawiska reperkusyjnego, gdy obecność impulsji patologicznej z narządami dotkniętymi procesem zapalnym prowadzi do napromieniowania procesu wzbudzenia, który kontroluje funkcję seksualną i zaburzenie tego ostatniego. Pewna, choć nie prowadząca, odgrywa się w patogenezie impotencji neuroreceptora, a także pewne tłumienie androgenicznej aktywności jąder i wrażliwość na androgeny ośrodków podwzgórza i przysadki mózgowej.

Jednocześnie istnieje opinia, że w Federacji Rosyjskiej występuje zarówno hiperdiagnoza zapalenia prostaty, jak i ponowne uwzględnienie jego roli w rozwoju zaburzeń erekcji.

Diagnostyka

Zadaniem lekarza jest wykrycie procesu zapalnego w prostacie, identyfikacji możliwego patogenu choroby i oceny upośledzonej funkcji gruczołu prostaty. W 1990 r. Stamey napisał, że zapalenie prostaty jest „koszem na śmieci do ignorancji klinicznej” ze względu na różnorodność stosowanych terminów, metod diagnostyki i leczenia. Jednocześnie kilka testów prostych i klinicznych i laboratoryjnych umożliwia prawidłowe postawienie diagnozy, co pozwala rozpocząć odpowiednią terapię.

Putowe badanie odbytnicy gruczołu prostaty

Bardzo pouczający sposób. Proces zapalny można ocenić, oceniając kształt, kontury, wymiary gruczołu, obecność ognisk zagęszczania i (lub) zmiękczenia, ból. Główne objawy zapalenia prostaty: zwiększenie lub zmniejszenie wielkości, heterogeniczność konsystencji, obecność ognisk zagęszczania i zmiękczania, pastwiska, ból. Fakt, że 80% raka trzustki jest wykrywane w ramach badania odbytnicy, mówi sam za siebie. Możemy bezpiecznie powiedzieć, że ta metoda badawcza będzie zawsze stosowana.

Mikroskopowe badanie wydzielania trzustki

Należy pamiętać, że wzrost liczby leukocytów w tajemnicy nie zawsze wskazuje na zapalenie prostaty, ponieważ metody uzyskiwania tajemnicy podczas masażu nie gwarantują, że zawartość moczy i pęcherzyków nasion nie wpadnie w nią. Jednocześnie, z oczywistymi oznakami zapalenia grupy gruntowej, tajemnica prostaty może być normalna. Wyjaśnia to ogniska stanu zapalnego, obecność części objaśnionych lub zamkniętych kanałów wyjściowych.

Badanie wydzielania gruczołu prostaty

Wyrażone wydzieliny prostaty-EPS) Tajne badania pozwalają określić obecność procesu zapalnego w gruczole prostaty, a częściowo jego zdolność funkcjonalną. Jest to główna metoda diagnozowania i monitorowania leczenia przewlekłego zapalenia prostaty. Sekret prostaty można zbadać za pomocą mikroskopii świetlnej bez malowania lub za pomocą specjalnych metod barwienia. Również tajemnicę gruczołu prostaty można poddać badaniu bakteriologicznym lub badaniu metodą reakcji łańcuchowej polimerazy dla wykrywania w nim patogenów. Zdobądź tajemnicę z masażem prostaty. Sekret uwalniany z cewki moczowej jest zbierany w sterylnej rurce testowej lub na czystym obiekcie do badań. Czasami tajemnica gruczołu prostaty z cewki moczowej nie następuje. W takich przypadkach zaleca się natychmiastowe wstanie na nogi. Jeśli jednak nie było możliwe uzyskanie sekret, częściej oznacza to, że nie dostał się do cewki moczowej, ale w pęcherzu. W tym przypadku badany jest wirowanie płynu do mycia uwalnianego z pęcherza po masażu gruczołu prostaty.

• Ziarna lipoidowe (ciała lecityny) - specyficzny produkt normalnego fizjologicznego wydzielania nabłonka gruczołowego gruczołu prostaty. Daje sekretne spojrzenie mleczne. Zwykle sekret jest bogaty w ziarna lecityny. Zmniejszenie ich liczby, wraz ze wzrostem liczby leukocytów, wskazuje na proces zapalny, guz;
• Ciała amyloidowe - warstwowe (skrobiowe), korpus, który z roztworem lugolu są zabarwione fioletowymi lub niebieskimi, jak skrobia;
• Ciała amyloidowe są skondensowanym tajemnicą gruczołu, ma owalny kształt i strukturę warstwy, przypominającą pnia drzewa. Nie są normalne, ich wykrywanie wskazuje na stagnację tajemnicy w gruczole, która może być z gruczolakami, przewlekłymi procesami zapalnymi;
• Erytrocyty mogą być pojedyncze. W wyniku energetycznego masażu gruczołu prostaty wpadają w sekret. Ich podwyższona ilość obserwuje się w procesach zapalnych, nowotworach.
• Zejście nabłonka w dużych ilościach obserwuje się na początku procesów zapalnych i nowotworów, a następnie często występuje niepełnosprawność w przypadku zwyrodnienia białka i tłuszczu komórek nabłonkowych. Makrofagi można zaobserwować za stagnacją tajemnicy, przez długi czas obecnego procesu zapalnego;
• Kryształy Betthera to kryształy dzień utworzone podczas chłodzenia i suszenia mieszanego tajemnicy męskich gonad (sok prostaty z domieszką plemników) z plemników i soli fosforowej. Z azoospermią i ostro wyrażoną oligozoospermią kryształy Betthera tworzą się szybko i w dużych ilościach;
• Zespół redagionowy - zespół stagnacji obserwuje się z gruczołem gruczołu. Istnieje mnóstwo makrofagów, istnieją komórki wielorasowe, takie jak ciała obce i ciała amyloidowe;
• Objawem paproci jest objaw krystalizacji tajnej postaci spadających kryształów chlorku sodu, zależy od właściwości fizykochemicznych tajemnicy prostaty. Badanie objawu przeprowadzono przez dodanie spadku o 0,9% roztworu chlorku do powstałego tajemnicy prostaty z dalszym oglądaniem po wysuszeniu pod mikroskopem świetlnym. U zdrowych ludzi w wieku rozrodczym krystalizacja tajemnicy prostaty charakteryzuje się typowym zjawiskiem liścia paproci (3+). Androgenne niewydolność lub obecność zapalenia gruczołu krokowego dają różne stopnie naruszenia struktury kryształów aż do ich nieobecności.

Badania bakteriologiczne części moczu i wydzielanie trzustki

Rozmon cewki moczowej, w tym diagnostyka PCR

Diagnoza serologiczna środków (ELISA), które powodują infekcje dróg moczowych

Reakcja immunofluorescencji (REEF) jest prosta i pośrednia

Identyfikacja przeciwciał do dobrze znanych antygenów.

Określenie PSA (antygen specyficzny dla prostaty) surowicy krwi

Amerykańska Fundacja Chorób Urologicznych zaleca coroczne przejście badań odbytniczych gruczołu prostaty, w towarzystwie PSA dla wszystkich mężczyzn w wieku powyżej 50 lat, oraz z rakiem prostaty dla krewnych według męskiej linii. Wciąż trwa dyskusja na temat uzyskania psa natychmiast po badaniu palca gruczołu prostaty na odbytnic. Ostatnie badania nie mogły potwierdzić obecności znacznego wzrostu zawartości PSA natychmiast po badaniu palcem. Zatem poziom PSA można określić wraz z otrzymaniem wiarygodnych wyników i po badaniu trzustki.

Test czterech

W celu zdiagnozowania przewlekłego zapalenia prostaty zaproponowano test 4-szklany, w oparciu o porównawczą ocenę bakteriologiczną moczu, w przybliżeniu równą pod względem części moczu, uzyskanej przed i po masażu gruczołu prostaty, a także jego sekret.

Rozpoznanie zapalenia prostaty ustalono z dziesięciokrotnym wzrostem stężenia mikroorganizmów w tajemnicy prostaty w porównaniu z ich zawartością w moczu (1, 2 i 3 porcja) i wzrost liczby polimorficznych leukocytów> 10-16 w dziedzinie widoku światła (wzrost o 200 razy). Lub wzrost liczby leukocytów ponad 300 x 106/L podczas obliczania ich w komorze zliczającej. Ciała lecityny, które są produktem normalnego wydzielania nabłonka gruczołowego gruczołu prostaty, powinny gęsto pokryć pole widzenia mikroskopu (5-10 milionów na 1 ml). Ciała amyloidowe w tajemnicy prostaty znajdują się w znacznie mniejszej ilości. W ludziach w wieku dojrzałym można je znaleźć 1-2 w dziedzinie widzenia.

Biochemiczne badanie krwi

Profil immunologiczny i hormonalny (zgodnie ze wskazaniami).

Ultradźwięki, Trusie

Rozpoznanie ultradźwiękowe zapalenia grupy gruczołu krokowego przez czujnik brzuszny i transtradacyjny (zaufanie).

Uroflometria

Leczenie zapalenia prostaty

Kompleksowe leczenie pacjentów z przewlekłym zapaleniem prostaty powinno obejmować:

• Zgodność z ogólnym reżimem, dietą, higieną seksualną seksualną, a także przyciąganie partnerów seksualnych w obecności czynnika zakaźnego;
• wybór skutecznych leków w celu tłumienia infekcji;
• zwiększenie ogólnej reaktywności ciała pacjenta i immunobiologiczna tolerancja mikroorganizmów na leki;
• Wzmocnienie odpływu wydzielania i aktywacja lokalnych procesów reparatywnych w centrum zapalenia;
• Sanitowanie ognisk infekcji w poprzednich i odległych narządach;
• poprawa mikrokrążenia w narządach gruczołu prostaty i miednicy;
• powołanie ogólnych funduszy wzmacniających, enzymów i witamin;
• Korekta zaburzeń hormonalnych;
• mianowanie przeciwskurczów;
• powołanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych;
• przyjmowanie środków uspokajających i przekształcających;
• regulacja zaburzeń neurotroficznych przez lokalne leki analityczne;

Masaż prostaty

Masaż prostaty - Procedura medyczna, która jest stosowana w celu zdiagnozowania, a czasem leczenie przewlekłego zapalenia prostaty. Pierwszy masaż prostaty został opisany przez Posnera w 1893 r., A od 1936 r. Został powszechnie wprowadzony do urologicznej praktyki O'Conory. Jednak w 1968 r., Po opisie Mearesa i Stameya, etapowym testu rozpoznania zapalenia grupy gruntowej, poglądy na temat przyczyn tej choroby zmieniły się i masaż jako procedura terapeutyczna została przekroczona z list miar w wielu wytycznych dotyczących leczenia zapalenia grupy gruntowej w rozwiniętych krajach świata.

Ale od połowy lat 90. XX wieku wielu lekarzy zaangażowanych w diagnozę i leczenie zapalenia prostaty zaczęło odnotować nieefektywność w niektórych przypadkach proponowanej terapii przeciwbakteryjnej i stosowania alfa-blokerów, które doprowadziły ich do stosowania w praktyce tej zapomnianej metody.

Zasadniczo masaż prostaty jest obecnie stosowany jako procedura diagnostyczna uzyskania wydzielania prostaty (wyrażone wydzieliny prostaty -ps) - do jego badania mikroskopowego (kulturowego) oraz dla testu masażu (test testowy przed i po masażu). masaż. Masaż jest procedurą medyczną i musi wykonać go wcześniej wyszkolonym specjalistą. Masaż wykonuje się po oddawaniu moczu, a po zrzucie z cewki moczowej po jej wstępnym przemyciu izotonicznym roztworem chlorku sodu, co jest szczególnie konieczne w przypadkach, w których zakłada się badanie bakteriologiczne tajemnicy. Masaż prostaty odbywa się przez odbyt, ponieważ gruczoł prostaty znajduje się blisko ampułki odbytnicy i jest dostępna tylko do badań. Najpierw masują jeden, a następnie drugi odsetek gruczołu prostaty z ruchami palca od obrzeża do centralnego rowka wzdłuż kanałów wyjściowych, starając się nie dotykać pęcherzyków nasion. Masaż jest zakończony przez naciskanie na obszar centralnej bruzdy z góry. Sekret uwalniany z cewki moczowej jest zbierany w sterylnej rurce testowej lub na czystym obiekcie do badań. Czasami tajemnica gruczołu prostaty z cewki moczowej nie następuje. W takich przypadkach zaleca się, aby pacjent od razu wstać, jeśli nie było możliwe uzyskanie tajemnicy, oznacza to, że nie był w cewce moczowej, ale w pęcherzu. W tym przypadku badany jest wirowanie płynu do mycia uwalnianego z pęcherza po masażu gruczołu prostaty.

Masaż prostaty do celów medycznych (masaż powtarzalny) jest oficjalnie zalecany przez Federację Rosyjską Federacji Rosyjskiej jako procedura terapeutyczna przewlekłego zapalenia grupy gruntowej. Masaż prostaty jest szeroko stosowany w leczeniu zapalenia prostaty w krajach Azji Południowo -Wschodniej, Chin i niektórych krajów Europy. Niektórzy urolodzy z Severmerican i kanadyjscy zalecają również stosowanie masażu w połączeniu z antybiotykoterapią w leczeniu niektórych postaci zapalenia prostaty. Zasadniczo ocena skuteczności lub nieefektywności masażu prostaty praktycznie nie została przeprowadzona. Istnieje kilka sprzecznych badań, w jednym, przeprowadzonym przez egipskich lekarzy, nie stwierdzono różnic w grupach pacjentów, z których niektóre były masaż w połączeniu z antybiotykoterapią i po prostu antybiotykoterapią, w innej, przeprowadzonej przez badaczy amerykańskich i fillipiny, przeciwnie, u grupy pacjentów z zapaleniem prostaty, które otrzymały kombinację terapii antybiotyki, nie było znaczącej poprawy.

Zwolennicy użycia masażu do celów terapeutycznych uważają, że głównym efektem jego użycia jest drenaż przewodów prostaty - tj. Uwolnienie z ocen i martwych komórek. Kolejnym efektem jest wzrost przepływu krwi w gruczole prostaty, co poprawia penetrację antybiotyków do IT i aktywuje lokalne procesy immunologiczne ochronne.

W literaturze światowej niewiele jest danych dotyczących komplikacji związanych z masażem prostaty. W 1990 r. Japońscy lekarze opisali narządy narządów płciowych (Fournier), aw 2003 r. Niemieccy lekarze byli trwałymi krwotokami po masażu prostaty z rozwojem udaru zatorowego (krwotok) płuc. Istnieje badanie, że po masażu poziom PSA (antygen prostatospecyficzny) wzrasta tymczasowo. Masaż jest przeciwwskazany w ostrym zapaleniu gruczołu prostaty (ostre zapalenie grupy gruntowej), z ostrym zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem orturdy, raka prostaty. Masaż nie jest zalecany dla kalcynatów prostaty i gruczolaka prostaty. Zasadniczo zaleca się, aby masaż prostaty był zalecany 2 lub 3 razy w tygodniu.

Procedury fizjoterapeutyczne

Wszelkie procedury fizjoterapeutyczne (masaż prostaty, ocieplenie itp.) W ostrym zapaleniu prostaty są przeciwwskazane.

Zastosowanie procedur fizjoterapeutycznych w złożonym leczeniu zapalenia prostaty ma zarówno bezpośredni wpływ na gruczoł prostaty fizycznych środków w celu normalizacji zmian funkcjonalnych i patologicznych, a także elektroforetycznego podawania leków do tkanki prostaty.

Zastosowanie metod fizjoterapeutycznych na tle terapii leku daje znacznie lepszy wynik niż w leczeniu osobno. Poniższe metody wpływania na gruczoł prostaty stały się powszechne i udowodniły ich skuteczność:

• terapia fali uderzeniowej;
• Stymulacja elektryczna trzustki z prądami modulowanymi z elektrodami TID lub odbytnicy;
• termoterapia w różnych wersjach (w tym termoterapia o wysokiej częstotliwości);
• magnetoterapia;
• Technologia mikrofalowa mikrofalowa;
• Terapia laserowa.
• Przerodniowa terapia ultradźwiękowa i fonoforeza;
• Mikroklotyzmy.